Opis
Butoh istnieje od zawsze. Tancerz bierze formę z otoczenia. Kamień i wiatr są naszymi nauczycielami, muchy i brzozy naszymi partnerami do tańca, gaje i sterty gnoju naszą sceną, jesienne liście i krowy naszą widownią. (...)
Gdy tańczę, me dłonie nie są dłońmi, ma twarz nie jest twarzą, me stopy nie są stopami. Me ciało jest częścią otoczenia. Przestrzeń we mnie i przestrzeń wokół mnie są jednym i tym samym. Gdy przestrzeń wokół jest zmieniona (a życie jest zmianą), me ciało również jest zmienione.
Spójrz na swą dłoń. Oczy widzą dłoń. Spójrz na swą dłoń swą duszą, a zdołasz ujrzeć również jej zewnętrzną stronę. Tancerz butoh umieszcza oczy w każdej części swego ciała, w tyle głowy, w czole, łokciach, pomiędzy palcami swych stóp; na najbardziej wysuniętej do tyłu kondygnacji teatru umieszczamy oczy zarówno pod podłogą, jak i za nią...
Kamień istnieje (a może w to wątpisz?). Cokolwiek byśmy ja i ty nie powiedzieli, leży tu tysiące lat, a mrówki tłoczą się wokół porastającego go mchu, szczelin i wydrążeń. Światło słońca uderza jego powierzchnię; cień kamienia. Wszystko istnieje.
To jest butoh.\"
(informacja prasowa)
_500x280.jpg)
