Tablica pamiątkowa ku czci braci Ralskich na Uniwersytecie Rolniczym w Krakowie - ceremonia odsłonięcia

W piątek, tj. 29 listopada br. o godz. 9:00 w holu Collegium Godlewskiego Uniwersytetu Rolniczego (al.  Mickiewicza 21) odbędzie się uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej ku czci braci –  Edwarda i Eugeniusza Ralskich. Współorganizatorem wydarzenia jest Instytut Pamięci Narodowej, Oddział w Krakowie. Kim są ci ludzie oraz jakie mają zasługi? Sprawdźcie z nami!

Eugeniusz Ralski

Eugeniusz Ralski urodził się 6 listopada 1910 r. w Osieczanach, zmarł zm. 24 maja 1981 tamże. W latach 1929-1933 studiował na Wydziale Rolniczym UJ. Na jego talent i pasję naukową zwrócił uwagę profesor botaniki Kazimierz Rouppert i umożliwił mu głębsze zapoznanie się z zagadnieniami związanymi z produkcją ziemiopłodów rolniczych oraz ich ochroną przed chorobami i szkodnikami.  To właśnie on zlecił 22-letniemu Eugeniuszowi opracowanie metod walki z klęską rdzy na zasiewach pszenicy, co zwieńczone zostało złożeniem obszernej pracy doktorskiej.

W kolejnych latach został starszym asystentem prof. Kazimierza Miczyńskiego w Dublanach. W 1937 roku powrócił do Krakowa, gdzie powierzono mu etat starszego asystenta w Katedrze Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, który zajmował do wybuchu II wojny światowej. Równocześnie od 1 stycznia 1937 kierował katowicką Stacją Ochrony Roślin. W czerwcu roku 1945 habilitował się. Jego dalszą karierę naukową, w tym objęcie katedry na Uniwersytecie i Politechnice we Wrocławiu przerwało aresztowanie z przyczyn politycznych i skazanie na karę śmierci, zamienioną ostatecznie na więzienie.

Okres dziesięciu lat spędzonych w kilku zakładach karnych zaowocował przygotowaniem ośmiu oryginalnych podręczników z zakresu nasiennictwa traw i roślin pastewnych oraz przełożeniem z języka rosyjskiego i niemieckiego sześciu książek cenionych zarówno przez naukowców, jak i praktyków. W roku 1956 wyszedł na wolność i rozpoczął pracę w Akademii Rolniczej we Wrocławiu, a następnie w 1964 został przeniesiony do Akademii Rolniczej w Krakowie, najpierw na Wydział Leśny – gdzie objął Katedrę Przyrodniczych Podstaw Melioracji Leśnych, a w 1966 przeniósł się na Wydział Melioracji Wodnych i objął Katedrę Przyrodniczych Podstaw Melioracji Wodnych. W roku 1980 przeszedł na emeryturę.

Edward Ralski

Losy drugiego z braci – Edwarda Ralskiego okazały się bardzo tragiczne.  Edward Ralski urodził się 1 lipca 1901 w Osieczanach, a zmarł w 1940 w Charkowie. Był polskim botanikiem, ekologiem roślin, profesorem Wydziału Rolniczo-Leśnego Uniwersytetu Poznańskiego, taternikiem, porucznikiem kawalerii rezerwy Wojska Polskiego. Szkołę powszechną i to samo gimnazjum co brat Eugeniusz ukończył w Myślenicach.

Po zwycięskiej wojnie polsko-bolszewickiej, w 1934 r. Edward uzyskał tytuł docenta na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a następnie w 1938 r. profesora Wydziału Rolniczo-Leśnego Uniwersytetu Poznańskiego. Był członkiem m.in. Komisji Fizjograficznej Polskiej Akademii Umiejętności i Polskiego Towarzystwa Botanicznego. W pracy naukowej zajmował się polskimi trawami. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 r., później został zesłany do obozu w Starobielsku, a następnie wiosną 1940 r. został zamordowany w Charkowie.

ip

fot. materiały Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie