Jacek Sroka opisuje swój świat
2008-03-12 17:03:06 | KrakówJedne z jego dzieł śmieszą, inne zastanawiają, jeszcze inne wywołują kontrowersje. W pierwszej części wystawy królują obrazy. Dzieła, przedstawiają głównie ludzi i zwierzęta, często o specyficznych, zniekształconych twarzach i ciałach. Oryginalny przekaz potęguje zastosowanie przeróżnej kolorystyki – począwszy od żywych, jasnych kolorów, poprzez ciemne, przytłaczające odcienie.
Taka właśnie gra barw dominuje w obrazie Jacka Sroki „Czarny deszcz” (2005). Kobiety na kolorowej, jasnej plaży zaatakowane zostały czarnym, agresywnym deszczem. Wśród prac znalazły się również polskie akcenty. Malarz pokazał kilka dzieł stricte związanych z ojczyzną. Największe wrażenie wywiera zapewne czerwono-biały obraz „Polska” (2001) przedstawiający głowy - prawdopodobnie kibiców - z licznymi napisami „POLSKA”. To właśnie zabawa kolorami wzmaga ekspresję jaką dostrzec można w pracach Jacka Sroki. Swoje subiektywne spojrzenie na nasz kraj uwidacznia również w obrazach tj.: „Ruiny Muzeum Narodowego” (1999) czy „Ostatni pejzaż miejski” (2000).
Ogromnych wrażeń dostarczają licznie zgromadzone grafiki i rysunki. Artysta używał akwaforty i akwatinty barwnej. Techniki te polegają na wykonaniu metalowej formy drukowej z rysunkiem uzyskanym za pomocą trawienia. Metoda ta pozwala uzyskać delikatne rozmycie krawędzi i złagodzenie ostrych kształtów. Tak też dzieje się w przypadku prac tj.: „Kolorowe aspekty bycia służącym” czy „Don Kichot w kuchni”. Pomimo ostrych kształtów, prace wydają się być rysowane łagodną, delikatną kreską. Niebanalna technika, codzienne tematy i ekspresywny przekaz wartości wpłynęły na ukształtowanie rozpoznawalnego na całym świecie stylu Jacka Sikory.
Patrząc na dzieła artysty, nie trudno zgodzić się z wieloma nagrodami mu przyznanymi. Jest min. laureatem Nagrody im. Witolda Wojtkiewicza w 2001roku, przyznanej przez Zarząd Okręgu Krakowskiego Związku Polskich Artystów Plastyków. Jego prace znajdują się w muzeach i galeriach na całym świecie (np.: w British Museum – Londyn, Museum Prefectoral – Kumamoto, Metropolitan Museum of Art. – Nowy Jork). Ekspozycji towarzyszy specjalny katalog, zawierający spis wszystkich dzieł oraz interesujący wywiad z artystą . W związku z prowadzonym cyklem warsztatów graficznych wydany został również kolejny przewodnik dla dzieci. Jego motywem przewodnim jest technika akwaforty i akwatinty.
Klaudia Grzesiak
(klaudia.grzesiak@dlastudenta.pl )
Fot.www.sroka.pl