Pendragon w Krakowie

Brytyjska grupa Pendragon w tym roku obchodzi swoje trzydziestolecie, z okazji, którego zorganizowała specjalną, jubileuszową trasę koncertową. Zespół pojawił się również w Polsce dając aż siedem koncertów. 11 października Pendragon pierwszy raz od 2000 roku zawitał do Krakowa.

Przed główną gwiazdą wieczoru wystąpiła polska grupa Believe. Zespół dał bardzo przyzwoity koncert, mimo tego iż musiał zmagać się ze słabym nagłośnieniem i ciasnotą na scenie. Szczególnie interesująco zaprezentował się nowy wokalista grupy - Karol Wróblewski, który wprowadził dużo energii do muzyki zespołu. Usłyszeliśmy kilka kompozycji z ostatniej płyty zespołu Hope to See Another Day oraz dwa premierowe utwory. Po 40-stu minutach grupa zeszła ze sceny i rozpoczęło się oczekiwanie na główną atrakcję wieczoru.

Niespełna 10 minut później światła ponownie zgasły a na ekranie z tyłu sceny można było zobaczyć krótki, retrospektywny filmik obrazujący trzydziestoletnią karierę zespołu. Po kilku minutach na scenie pojawili się kolejno Clive Nolan, Nick Barett, Scott Higham i Peter Gee po czym koncert na dobre się rozpoczął.

Zaczęło się bardzo dynamicznie od Walls Of Babylon z płyty Window of Life. Zaraz potem Nick Barett ubrany w trampki i krótkie spodenki wylewnie przywitał publiczność i wyraził żal, że ostatnio w Krakowie pojawił się aż osiem lat temu. Następnie zapowiedział pierwszy z rarytasów tego wieczoru - utwór Circus z debiutanckiego albumu grupy. Setlista krakowskiego koncertu była zgodnie z zapowiedziami przekrojowa i obfitowała w utwory grane rzadko. Nie zabrakło jednak dobrze znanych kompozycji takich jak The Shadow czy Nostradamus. Zespół promował swoje najnowsze dzieło - album Pure, z którego usłyszeliśmy trzy utwory. Najlepiej wypadł The Freak Show, w którym grupa zaprezentowała się z ostrzejszej strony. Sam koncert również był bardziej energetyczny niż materiał studyjny, a to za sprawą nowego perkusisty, który prezentuje znacznie szybszy i ostrzejszy styl grania niż jego poprzednik. Podczas występu panowała niesamowita atmosfera.

Muzycy mimo 30-letniego stażu na scenie nie zdradzali zmęczenia, śmiali się i nawiązali świetny kontakt z publicznością. Po dwóch godzinach zeszli ze sceny, ale tylko na chwilę. Publiczność, głośno skandując nazwę zespołu bardzo szybko przywołała grupę spowrotem. W tym momencie zaczęła się właściwie druga część koncertu bo zamiast planowanych dwóch bisów zespół zagrał cztery utwory w tym kompletną, dwudziestominutową suitę Queen Of Hearts, która zakończyła koncert. Chwilę wcześniej podczas utworu 2AM Nick Barett zszedł ze sceny i śpiewając, zaczął przechadzać się między oszołomionymi widzami, którzy rozstępowali się tworząc przejście.

Koncert w sumie trwał niecałe trzy godziny i trzeba zaznaczyć, że były to trzy godziny muzyki na najwyższym poziomie, pełnej energii i zagranej z prawdziwą pasją. Trudno było znaleźć tego wieczoru jakiekolwiek niedociągnięcia czy to techniczne czy artystyczne. Nawet problem z gitarą w utworze Eraserhead i wizualizacje przypominające teledysk rodem z lat osiemdziesiątych nie były w stanie zepsuć ogólnego wrażenia.

Krzysztof Sokalla