Opis
Z cyklu: Maraton nocny z gwiazdami kina: Kurosawa.
Zobaczymy:
„Rashomon”, scen. Akira Kurosawa, Shinobu Hashimoto, reż. Akira Kurosawa, zdj. Kazuo Miyagawa, muz. Fumio Hayasaka na podstawie: Opowiadania Ryunosuke Akutagawy "W gęstwinie" i "Rashomon", 1950, 88’ - W ruinach świątyni Rashomon, spotyka się grupa podróżnych. Drwal opowiada, że niedawno znalazł na polanie ciało zamordowanego samuraja. Policja pojmała bandytę, który opowiedział, że zabił samuraja w "rycerskim" pojedynku po zgwałceniu jego żony. Żona samuraja opowiada własną wersję, zabiła ona nie mogąc znieść pogardy męża. Duch samuraja opowiada, że popełnił samobójstwo. Świadek zabójstwa, drwal mówi, że żona samuraja sprowokowała mężczyzn do walki, podczas gdy obaj zachowywali się jak tchórze. Kto mówi prawdę?
„Tron we krwi”, scen. Hideo Oguni, Ryuzo Kikushima, reż. Akira Kurosawa, zdj. Asakazu Nakai, muz. Masaru Satô na podstawie: tragedii "Makbet" Williama Szekspira, 1956, 105’Pierwszy w twórczości Kurosawy film wg Szekspira został zrealizowany na podstawie "Makbeta" - krwawego dramatu obnażającego mroki ludzkiej duszy opętanej żądzą władzy. Akcja przeniesiona w realia średniowiecznej Japonii pozostaje jednak wierna pierwowzorowi, wprowadzając jedynie pewne zmiany w rysunku psychologicznym postaci - tak by odpowiadał on mentalności japońskiej. Bardzo nieliczne zmiany dotyczą także przebiegu akcji. Przeniesienie dramatu europejskiego na grunt japoński zwielokrotniło także okrucieństwo i bezwzględność Szekspirowskich bohaterów. Perfekcyjna, wręcz wycyzelowana forma dzieła Kurosawy, stawia je w rzędzie arcydzieł kinematografii światowej.
„Dodes’ka den”, scen. Akira Kurosawa, Shinobu Hashimoto, reż. Akira Kurosawa, muz. Tôru Takemitsu na podstawie: powieści Shugoro Yamamoto "City Without Seasons", 1970, 140’ - Pierwszy kolorowy utwór Kurosawy został zrealizowany na autentycznym wysypisku śmieci na przedmieściach Tokio i w osiedlu nędzarzy. Opisuje społeczność slumsów, ludzi najbiedniejszych. Przeplata się tu wiele wątków ukazujących tragizm ludzkich losów. Film jest opowieścią, która oprócz realistycznej tkanki zawiera przesłanie humanistyczne i znaczenia metaforyczne.
Zobaczymy:
„Rashomon”, scen. Akira Kurosawa, Shinobu Hashimoto, reż. Akira Kurosawa, zdj. Kazuo Miyagawa, muz. Fumio Hayasaka na podstawie: Opowiadania Ryunosuke Akutagawy "W gęstwinie" i "Rashomon", 1950, 88’ - W ruinach świątyni Rashomon, spotyka się grupa podróżnych. Drwal opowiada, że niedawno znalazł na polanie ciało zamordowanego samuraja. Policja pojmała bandytę, który opowiedział, że zabił samuraja w "rycerskim" pojedynku po zgwałceniu jego żony. Żona samuraja opowiada własną wersję, zabiła ona nie mogąc znieść pogardy męża. Duch samuraja opowiada, że popełnił samobójstwo. Świadek zabójstwa, drwal mówi, że żona samuraja sprowokowała mężczyzn do walki, podczas gdy obaj zachowywali się jak tchórze. Kto mówi prawdę?
„Tron we krwi”, scen. Hideo Oguni, Ryuzo Kikushima, reż. Akira Kurosawa, zdj. Asakazu Nakai, muz. Masaru Satô na podstawie: tragedii "Makbet" Williama Szekspira, 1956, 105’Pierwszy w twórczości Kurosawy film wg Szekspira został zrealizowany na podstawie "Makbeta" - krwawego dramatu obnażającego mroki ludzkiej duszy opętanej żądzą władzy. Akcja przeniesiona w realia średniowiecznej Japonii pozostaje jednak wierna pierwowzorowi, wprowadzając jedynie pewne zmiany w rysunku psychologicznym postaci - tak by odpowiadał on mentalności japońskiej. Bardzo nieliczne zmiany dotyczą także przebiegu akcji. Przeniesienie dramatu europejskiego na grunt japoński zwielokrotniło także okrucieństwo i bezwzględność Szekspirowskich bohaterów. Perfekcyjna, wręcz wycyzelowana forma dzieła Kurosawy, stawia je w rzędzie arcydzieł kinematografii światowej.
„Dodes’ka den”, scen. Akira Kurosawa, Shinobu Hashimoto, reż. Akira Kurosawa, muz. Tôru Takemitsu na podstawie: powieści Shugoro Yamamoto "City Without Seasons", 1970, 140’ - Pierwszy kolorowy utwór Kurosawy został zrealizowany na autentycznym wysypisku śmieci na przedmieściach Tokio i w osiedlu nędzarzy. Opisuje społeczność slumsów, ludzi najbiedniejszych. Przeplata się tu wiele wątków ukazujących tragizm ludzkich losów. Film jest opowieścią, która oprócz realistycznej tkanki zawiera przesłanie humanistyczne i znaczenia metaforyczne.
