Trzy oblicza francuskiego kina

Kino w stylu "cinema verite", prosty, surowy przekaz, cisza mówiąca więcej niż słowa; melancholia, subtelna erotyka, kostium; zmuszająca do myślenia prowokacja – zarówno na poziomie fabuły, jak i obrazowania, lodowaty dystans prezentacji, brak umowności – oto trzy oblicza współczesnego francuskiego kina. Kino Studyjne Sfinks, w ramach DKF Kropka zaprasza na przegląd:

6 X 2011, godz. 19:00 (118’)
„KOD NIEZNANY” – reż. Michael Haneke
obsada: Juliette Binoche, Thierry Neuvic, Josef Bierbichler, Alexandre Hamidi
Według Haneke film ma być rodzajem katharsis dla widza, inspiracją i ukłonem w stronę jego inteligencji. Filmy reżysera prowokują do myślenia, działają na intelekt i psychikę, budzą żywe reakcje. Haneke nigdy nie podaje gotowych odpowiedzi na ukazane w filmie problemy, za to na końcu stawia mnóstwo pytań. Według reżysera, film staje się dzięki temu bogatszym doświadczeniem dla odbiorcy. O austriackim reżyserze mówi się, że zburzył trzecią, a nawet czwartą ścianę fabularnej umowności. „Kod nieznany” to pierwszy "europejski" obraz Michaela Hanekego, przez wielu wielbicieli Austriaka uznany za jego najlepsze dokonanie. Film nominowany do Złotej Palmy w Cannes, udało mu się jednak zdobyć tylko nagrodę jury ekumenicznego. Paryż. Bardzo zatłoczona ulica. Ktoś rzucił zmięty papierek w ręce żebrzącej na ulicy kobiety. Zdarzenie to stanie się nicią, która na chwilę połączy drogi skrajnie różnych ludzi.

13 X 2011, godz. 19:00 (63’)
„ZŁODZIEJASZEK” – reż. Erick Zonca
obsada: Nicolas Duvauchelle, Yann Tregouet, Jean-Jerome Esposito, Martial Bezot
Kino jednego z najbardziej obiecujących reżyserów francuskich Ericka Zonki wpisuje się w nurt kina społecznie zaangażowanego, nawiązując do tradycji ruchu "cinema verite". Ważka i rzadko poruszana tematyka jego filmów jest zawarta w maksymalnie prostym, surowym i realistycznym przekazie. W świecie pokazywanym przez Ericka Zonca nie mówi się wiele. Reżyser ze współczucia dla swych bohaterów stworzył styl sączącej się ciszy, pełen eliptycznych cięć i nagłych chwil piękna. Bohaterem jego drugiego filmu „Złodziejaszek” jest osiemnastoletni S., który porzuca mało satysfakcjonujący zawód piekarza i wyjeżdża do Marsylii. Przechodząc bolesną inicjację staje się członkiem szajki złodziei i tym samym realizuje swoje nowe plany życiowe. To nowe życie nieco go jednak rozczaruje. Zamiast wymarzonych napadów z bronią w ręku są drobne kradzieże i wykonywanie poleceń zbirów stojących wyżej w zhierarchizowanej strukturze szajki. Nastolatek wikła się w coraz bardziej poniżające sytuacje.

20 X 2011, godz. 19:00 (110)
„WDOWA ŚW. PIOTRA” - reż. Patrice Leconte (110’)
obsada: Juliette Binoche, Daniel Auteuil, Emir Kusturica
Patrice Leconte jest jednym z najciekawszych współczesnych reżyserów francuskich. Jego autorskie filmy łączą wątki erotyczne z subtelną analizą psychologiczną. Niemal wszyscy bohaterowie męscy filmów Leconte'a przejawiają, czasami niezdrowe, czy wręcz autodestrukcyjne zainteresowanie płcią przeciwną. Dramat kostiumowy „Wdowa św. Piotra” okazał się wielkim sukcesem reżysera. Film był nominowany do Złotych Globów i zdobył nagrodę na festiwalu w Moskwie. Akcja tego wyciszonego i kameralnego filmu rozgrywa się w XIX wieku, gdzieś na antypodach francuskiej republiki. Młody rybak zostaje skazany na śmierć za zamordowanie człowieka podczas bójki. We francuskim prawie wyrok śmierci wykonywany jest przez ścięcie na gilotynie, której miasteczko nie posiada. Wykonanie wyroku odwlecze się na kilka miesięcy zanim gilotyna zostanie przywieziona z Paryża. Póki to się nie stanie, Neel pozostaje pod pieczą Kapitana i w pokorze oczekuje na wykonanie wyroku. Żona Kapitana, pani La, w szczególny sposób interesuje się losem Neela, w którym dostrzega dobroć i prostotę.

ip