Teatr BARAKAH
O firmie
Absolwentki PWST, aktorki, połączył pierwszy wspólny projekt pt. „Szafa". Już ten spektakl ustanowił zasady przyszłej współpracy duetu: nad monodramem w wykonaniu Moniki, opartym na jej własnym pomyśle i scenopisie (współautorem był Marcin Biały) reżyserską (z dbałością o muzykę i oświetlenie) opiekę sprawowała Ana. Efektem jest spektakl niezwykle poruszający, doceniony na licznych festiwalach. „Szafa" rzuca nowe, bo z perspektywy małej, przerażonej dziewczynki, spojrzenie na kwestię Szoah. Wobec tego monodramu widz nie może pozostać obojętny. Z pewnością - nigdy już nie spojrzy na szafę jak na zwykły mebel do przechowywania ubrań. Może być ona schronem, ale i pułapką, wagonem pociągu, piecem krematoryjnym, miejscem przechowywania najświętszych słów i największych tajemnic.
Kolejne spektakle: „Cin", „Klinika dobrej śmierci", „Damska toaleta" pozostają w kręgu niewygodnych, często kontrowersyjnych pytań - punktują, poddają w wątpliwość powszechnie akceptowane aksjomaty. Stąd też w „Klinice dobrej śmierci" pada odważne pytanie o eutanazję, prawo do decydowania o własnym życiu. „Damska toaleta" natomiast, w Almodovarowskim stylu, prezentuje i burzy równocześnie katalog kobiecych osobliwości.
BARAKAH nie jest jednak teatrem społecznie zaangażowanym, nie używa sceny jako miejsca agitacji. Dotyka tego, co nas otacza, filtruje rzeczywistość, próbuje ją oswoić albo też zburzyć przyjęte schematy, a robi to w sposób daleki od wydumanego patetyzmu.
Także ze względu na siedzibę - samo serce krakowskiego Kazimierza - Teatr BARAKAH pozwala sobie na twórczą fuzję kultur, religii, charakterów czy problemów. Stąd też częsty groteskowy styl, tragikomiczność. Najpełniejszą realizację znajdują te cechy w „Szycu" - głośnym już spektaklu muzycznym, balansującym między musicalem a modern-operą. Ana Nowicka z sukcesem wprowadziła na krakowską scenę tekst Hanocha Levina - autora słynnego „Kruma". „Szyc" w niekonwencjonalny sposób opowiada o rodzinie pozbawionej duchowości, skupionej na pożeraniu dóbr materialnych. Dla rodziny Szyca człowiek to towar, za którym stoi banknot o określonym nominale. W XXI wieku, uzależnionym od konsumpcjonizmu, sztuka zyskuje nowy wymiar. Na pozór zabawnie opowiada o trudnościach z wydaniem za mąż córki, ale dzięki muzyce (autorstwa Renaty Przemyk), choreografii, ekspresywnemu aktorstwu - okazuje się niepokojąco uniwersalna. Zostawia widza z pytaniem: czy ja też taki jestem?
Teatr BARAKAH realizuje także projekt „Dramatorium", w ramach którego odbywają się reżyserowane, kreatywne czytania dramatów. To alternatywna dla spektaklowej forma prezentacji ciekawych, godnych zwrócenia uwagi tekstów. Ich autorami są głównie młodzi, rzadko pojawiających się na scenach teatralnych, autorzy.
Serdecznie zapraszamy na krakowski Kazimierz, gdzie w podziemiach restauracji Klezmer-Hois, przy ul. Szerokiej 6, ma swoją siedzibę teatr. Bilety na spektakle można rezerwować drogą mailową, pod adresem: teatrbarakah@gmail.com lub na godzinę przed każdym spektaklem. Aktualny repertuar na oficjalnej stronie teatru: www.teatrbarakah.com
