Wróg ludu

Ibsen napisał „Wroga ludu” w roku 1882, ale odsłonięte w nim bezduszne mechanizmy pozostają przerażająco aktualne AD 2015. Doktor Tomas Stockmann informując opinię publiczną o zatruciu wody w miejskim uzdrowisku, naraża się burmistrzowi – swojemu bratu a zarazem przełożonemu. Konflikt między braćmi to jednak początek rozgrywek odbywających się kosztem i bez wiedzy kuracjuszy. Zmienny, regulowany finansami poziom konformizmu redakcji lokalnej gazety utrudnia Tomasowi ujawnienie zagrożenia.

Rozstrzygnięcie między uczciwością a opłacalnością nie jest jednoznaczne, kluczowy jest sposób narracji i możliwości jej rozpowszechniania. Ibsen ukazuje człowieka zawziętego, niepozwalającego zamknąć sobie ust, dla którego metody w walce o prawdę przestają mieć znaczenie wobec moralnego zobowiązania, i zderza jego postawę z potrzebami mieszkańców miasteczka, dla których jakakolwiek ingerencja w panujący porządek stanowi zagrożenie dla wieloletnich przyzwyczajeń.