Sprawa Gorgonowej

Morderstwo, popełnione w nocy z 30 na 31 grudnia 1931 roku w willi architekta Henryka Zaremby w Brzuchowicach pod Lwowem na jego siedemnastoletniej córce, było najgłośniejszą sprawą kryminalną dwudziestolecia międzywojennego, pierwszym medialnym widowiskiem sądowym. O zbrodnię i pośmiertną deflorację dziewczyny, oskarżono Ritę Gorgonową, kochankę Zaremby, na którą wskazywało wiele poszlak. Jednak zabrakło dowodu, który w stu procentach potwierdziłby winę oskarżonej. Rita G. nigdy nie przyznała się do winy. Sprawa Gorgonowej już przeszło osiemdziesiąt lat nie daje o sobie zapomnieć, jak niedokończony kryminał każe dopisywać różne zakończenia, budzi wątpliwości, niepokoi brakiem odpowiedzi na najistotniejsze pytanie: kto zabił? Według Deleuze’a dla kryminału centralną jest figura prawdy, rozumianej jako efekt zespołu operacji podejmowanych według określonych procedur.  Dla twórców przedstawienia W sprawie Rity Gorgonowej kryminalna zagadka jest pretekstem do refleksji nad relacjami: prawda – wiedza, prawda – władza, prawda – wina. Z czego składają się prawdy do odkrycia, do których zmierza każdy rasowy kryminał?
Jolanta Janiczak