Orkiestra "Titanic"

Opuszczona stacyjka kolejowa, a na niej czworo życiowych rozbitków, którzy topią smutki w alkoholu i czekają. Czekają na pociąg, którym odjadą gdzieś daleko, do lepszej przyszłości. Ale żaden z przejeżdżających ekspresów nie zatrzymuje się w tym dziwnym, zapomnianym przez wszystkich miejscu. Pewnego dnia jednak na stacji pojawia się tajemniczy iluzjonista – Harry – za sprawą którego bohaterowie zostają wciągnięci w splot niezrozumiałych i coraz bardziej niesamowitych zdarzeń.

Orkiestra „Titanic” to przesiąknięta humorem i groteską opowieść o tęsknocie za innym, lepszym życiem, które – podobnie jak u Czechowa – znika w nieokreśloności marzeń, o iluzji, która wchłania wszystko, nie pozostawiając nawet nikłych śladów realności.

Bojczew – jeden z najwybitniejszych dramatopisarzy współczesnych - świadomie i błyskotliwie a jednocześnie przewrotnie odwołuje się do koncepcji świata jako teatru i do idei rzeczywistości, która jest jedynie mirażem, bo – jak mówi Harry – „sen nie jest życiem, aczkolwiek życie jest snem”. Utrzymana w konwencji realizmu magicznego inscenizacja Andrzeja Domalika znakomicie oddaje zagadkową aurę sztuki i jej wielopiętrową konstrukcję.