Kochane zwierzątka

Podstawę scenariusza stanowią listy Zbigniewa Herberta do przyjaciół Magdaleny i Zbigniewa Czajkowskich. Przyjaźń ta, rozpoczęta w połowie lat 50-tych między młodym polskim poetą z kraju i młodym małżeństwem Polaków mieszkających na emigracji w Londynie, przetrwała ponad 40 lat, aż do śmierci Poety w 1998 r. Utrwalona została w pięknych listach, opublikowanych pod tytułem: Kochane zwierzątka.

Listy te są nie tylko dokumentem niezwykłej przyjaźni, ale opisują los Poety, który zmagał się przez całe życie z niedostatkami materialnymi i wbrew nim dążył konsekwentnie do realizacji swojego programu, swojej pasji twórczej. Są one świadectwem tamtego czasu i bezkompromisowej postawy Herberta wobec rzeczywistości. Dają obraz jego niezależności i wierności ideałom, pokazują jego "zapasy ze światem". Listy, które były prywatną wymianą myśli, nie przeznaczone, jak jego utwory literackie do publikacji, dają więc bardzo prawdziwy obraz jego osobowości, dopełniają prywatny portret wielkiego człowieka, jakim był Zbigniew Herbert. Pokazują go jako serdecznego przyjaciela, wiernego kompana, ujawniają jego urok osobisty i niezwykłą życzliwość dla ludzi, a nade wszystko poruszają wspaniałym humorem, który towarzyszył poecie w kontaktach z otoczeniem, dystansem do siebie i świata.

Chcemy przekazać te prawdę o Wielkim Poecie w formie teatralnej. Wykonawcami są Dorota Segda, Jacek Romanowski, Tadeusz Malak, którzy zastępują na scenie uczestników tamtej korespondencji, prezentując wybrane fragmenty listów Herberta oraz komentując je relacjami Magdaleny i Zbigniewa Czajkowskich…

A więc jest to opowieść o życiu wytrwałym. Opowieść, która toczy się przez dziesięciolecia…
W wierszu "Do Piotra Vujicica" Herbert mówił tak:
"…słyszałem starca który recytował Homera
znałem ludzi wygnanych jak Dante
w teatrze widziałem wszystkie sztuki Szekspira
udało mi się
można powiedzieć w czepku urodzony…
miałem wspaniałe życie
cierpiałem"