Kocham tylko i wyłącznie całym sercem nie-rozłącznie Magdalenę

"Kocham tylko i wyłącznie całym sercem nie-rozłącznie Magdalenę" to spektakl dyplomowy studentów IV roku Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu PWST im. L. Solskiego w Krakowie.

„Ludzie boją się samych siebie, własnej rzeczywistości, a najbardziej własnych uczuć. Ludzie mówią o tym, jak wspaniała jest miłość, ale to bzdura. Miłość boli. Uczucia są niepokojące. Ludziom wpaja się, że ból jest czymś złym i niebezpiecznym. Jak mają radzić sobie z miłością, jeśli boją się uczuć? Ból ma nas obudzić. Ludzie skrywają swój ból. Ale nie mają racji. Ból jest czymś co nosi się w sobie, albo ze sobą jak radio. Człowiek staje się silny poprzez doświadczanie bólu. Wszystko zależy od tego jak się go znosi. To ważne i tylko to się liczy. Ból jest uczuciem. Twoje uczucia są częścią ciebie. Twoją własną rzeczywistością. Jeśli czujesz wstyd z ich powodu i ukrywasz je, to pozwalasz społeczeństwu niszczyć rzeczywistość. Trzeba walczyć o swoje prawo do odczuwania bólu.”  Jim Morrison

Młodzi ludzie szukają sensów życia, wzorców, fascynacji, ideałów. Było tak zawsze. Bez względu na czasy każde kolejne pokolenie buntuje się przeciw wcześniej ustalonym, społecznie akceptowalnym granicom postrzegania świata. Manifestują swoje postawy we wszelkich formach ruchów kontestacyjnych ogarniających od czasu do czasu przestrzeń publiczną.  W dużym uproszczeniu pragnienia i dążenia współczesnej młodzieży zapewne niewiele różnią się od pragnień i dążeń ich rówieśników z przeszłości. Wyróżnia ich różnorodność, ilość i jakość kształtowana przez media, konsumpcję, technologię i wielokulturowość.   Wysyłają e-maile i smsy, oglądają idola, dyskutują na czatach, czytają fantastykę, spędzają dużo czasu przeglądając strony internetowe lub przełączając programy w telewizorze. Poddają się środkom masowego przekazu. Z drugiej strony fascynuje ich nowy, tajemniczy świat kultury clubbingu, w którym realizują się, m.in.: ukryte marzenia, akceptacja, alternatywne tożsamości kulturowe. W przestrzeni kultury klubowej funkcjonują różne grupy subkulturowe, które dają poczucie przynależności, siły i możliwości samorealizacji.  Alternatywna przestrzeń publiczna klubu jest mniej restrykcyjna i sprzyja ruchom kontestacyjnym.

Bunt dla młodych ludzie jest sposobem przystosowania się poprzez odrzucenie narzucanych im celów społecznych i społecznie uznawanych środków ich realizacji. Zastępują je własnymi celami i środkami. Zachowania buntownicze mogą pojawiać się w przypadku odrzucania kultury dominującej i chęci zastąpieniem jej kontrkulturą. Bunt wynika z ograniczeń jakie przestrzeń społeczna narzuca człowiekowi w jego sferze prywatnej. Z niezadowolenia, z braku możliwości realizacji pragnień, które muszą być skrywane przed społeczeństwem ze strachu przed napiętnowaniem i z narastającej z tego powodu niewygody. Kiedy nasze relacje z bliskimi podupadają bo „wstydzisz się, że czujesz i musisz swoje uczucia ukrywać, to pozwalasz społeczeństwu niszczyć rzeczywistość.  Trzeba walczyć o prawo do odczuwania."