Opis spektaklu
"Gniew dzieci" porusza problem pedofilii w kościele, widzianej z perspektywy ofiar seksualnego molestowania; spektakl ten to rodzaj fantazji na temat efektów, jakie może przynieść zbrodnia popełniona na ludzkiej niewinności , krzywda polegająca na odebraniu jednostce wolności do decydowania o sobie i za siebie; spektakl oparty jest na literaturze („Bramy raju” J. Andrzejewskiego)a także na dokumentach opisujących problem pedofilii w kościele katolickim i autentycznych świadectwach ofiar pedofilii w katolickich ośrodkach wychowawczych; w spektaklu wykorzystane zostały autentyczne wypowiedzi zarówno osób dotkniętych i uczestniczących w procederze seksualnego molestowania dzieci.
Istotne dla scenariusza jest to, że indywidualne historie pojawiających się w nim dzieci są w całości oparte na autentycznych i udokumentowanych wydarzeniach. Również postaci wychowawców sierocińca posiadają swoje autentyczne pierwowzory: Maria Vogel Nowak to Austriaczka, nazistka, która po II wojnie światowej współtworzyła austriacki system sierocińców; opanowana wstrętem do masturbacji, wszczepiała dzieciom wirusa malarii i traktowała je promieniowaniem rentgenowskim z nadzieją na wyleczenie ich z rozpusty. Hans Krenek to austriacki wizytator sierocińców, w II wojnie światowej kwalifikował dzieci do obozów koncentracyjnych, po wojnie prowadził na dzieciach eksperymenty medyczne. Wypowiedzi księży i biskupów, w większości zaczerpnięte zostały z publikowanych w prasie wypowiedzi autentycznych duchownych na temat pedofilii, homoseksualizmu, współczesności. Przytaczane w scenariuszu fakty z życia kościoła zaczerpnięte zostały z historycznych opracowań.
