Karol Śmiałek i Dancing Śmierć

Teatr Nowy i Club Cocon zapraszają na show Karola Śmiałka "Dancing Śmierć". Zrodzony z fascynacji kabaretem berlińskim, Dadaistami, wizją wolności sztuki i słowa epoki weimarskiej oraz mroczną perwersją będącą odbiciem napięcia nadchodzącego końca uosobionego przez rodzący się faszyzm, Dancing Śmierć stał się niejako lustrem współczesnego nam świata i Polski roku 2005.

Złożone z szesnastu autorskich piosenek, wypełnione groteską, czarnym humorem, ogromną dozą absurdu i momentami prawdziwej grozy, koncertowe show, w którym kluczowe znaczenie ma element chaosu i niedomówienia.

W każdym z przedstawień udział weźmie specjalny, zupełnie wyjątkowy GOŚĆ, którego tożsamość niezmiennie utrzymana będzie w tajemnicy. Szokujące, chwilami refleksyjne i szalone, a przede wszystkim całkowicie nieprzewidywalne widowisko muzyczne - przeznaczone tylko dla widzów o światłym umyśle... i mocnych nerwach!

28 września 2007 (piątek)
Ul. Gazowa 21
Club Cocon
godz. 20



Śmiałek - rock berlin kabarett theatre

W twórczości zespołu tkwiącej głęboko w tradycji berlińskiego, mrocznego kabaretu lat dwudziestych, przeplatają się elementy teatru, koncertu, poszukiwań elektroakustycznych, multimedialnego show z udziałem widzów, ale przede wszystkim współczesnej rewii klubowej, opartej w dużej mierze na dokonaniach dadaistycznych w ub. wieku.

Każdy koncert grupy jest w pewien sposób niepowtarzalny, dzięki specjalnej formule scenariusza wieczoru inspirowanej legendarnymi rewiami DADA z okresu przedwojnia. Muzyka zespołu Śmiałek łączy z jednej strony tradycję klasycznych, wodewilowych piosenek z epoki przedwojennej, z ambientową elektroniką; z drugiej zaś, subtelność wyrafinowanej piosenki aktorskiej z ciężkim rockowo industrialnym uderzeniem opartym na deformowanych elektronicznie brzmieniach kontrabasu i zaawansowanym programmingiem, będącym niezmiennie podstawą aranżacji utworów.

Zrodzony z fascynacji kabaretem berlińskim, Dadaistami, wizją wolności sztuki i słowa epoki weimarskiej oraz mroczną perwersją będącą odbiciem napięcia nadchodzącego końca uosobionego przez rodzący sie faszyzm, Dancing Śmierć stał się niejako lustrem współczesnego nam świata i Polski roku 2005. Świata i Polski targanych wojną, niepewnością, strachem, zawiścią i wszechobecną, przybierającą niespotykane wręcz formy, nietolerancją i dyskryminacją. Powstało kilkadziesiąt aktualnych, choć niepublicystycznych tekstów i kompozycji odnoszących się do świata Tu i Teraz, jednak myślowo niepokojąco podobnych do świata sprzed przeszło sześćdziesięciu lat.

Twórcy poszukiwali sposobu na wyrażenie dźwiękami i środkami scenicznymi tego, co w latach dwudziestych i trzydziestych kwitło na ogólnoeuropejską skalę; sposobu na wskrzesznie rewii muzycznej, podszytej niepokojem o świat i człowieka, o rozum i nadchodzący obłęd, z którego nie ma już powrotu. Podobnie jak spoza granic śmierci.