„Polonus” – polski mistrz we Włoszech
2008-04-18 12:40:23 | KrakówOd dwóch tygodni w Pałacu Sztuki trwa wystawa fotografii Krystiana Brodackiego. Artysta uwiecznił prace praktycznie obcego Polsce malarza, natomiast doskonale znanego we Włoszech. XVII-wieczny twórca odniósł niesamowity sukces w środkowej części Włoch, w okolicy Abruzji.
Jak wynika z prac historyka Andrzeja Ryszkiewicza, Sebastian Majewski (bo tak w rzeczywistości nazywał się „Polonus”) urodził się między 1585 a 1590 rokiem w Wyszogrodzie. Był uczniem lubelskiego malarza Stanisława Szczerbica. Po 1605 roku udał sie na wędrówkę do Włoch, gdzie w Teramo założył rodzinę i osiadł na stałe. Malował głównie obrazy i freski na zamówienia okolicznych kościołów i klasztorów. Głównym punktem wystawy jest sfotografowany ołtarz w tzw. Zakrystii Nowej w katedrze w Teramo. Powstałe ok. 1623 roku płótna poświęcone są patronowi tego regionu św. Bernardowi.
Ołtarz składa sie z sześciu części. W głównej, środkowej widzimy św. Bernarda podczas jego Mszy pontyfikalnej. Boczne obrazy przedstawiają sceny z życia Świętego - przywrócenie wzroku niewidomemu, uzdrowienie paralityczki, uwolnienie więźnia i ukaranie kleryka. U szczytu ołtarza znajduje się obraz Świętej Rodziny, na którym malarz umieścił portrety św. Franciszka i św. Leonarda - fundatorów obrazu. W prawej części wystawy można dostrzec freski powstałe ok. 1660 roku, zachowane w opactwie Santa Maria di Propezzano. Ich tematem są fragmenty życia Chrystusa tj.: biczowanie, ofiarowanie w świątyni czy spotkanie z Samarytanką. Prawdopodobnie nie zostały one wykonane przez samego autora. Ze względu na jego podeszły wiek podejrzewa się, że wykonali je uczniowie „Polonusa” według projektów artysty.
Lewa strona poświęcona została ołtarzowi w San Giuseppe przedstawiającemu życie św. Józefa oraz zdjęciom ruin klasztoru w Campli. W klasztorze tym znajdowały się liczne freski malarza, które uległy całkowitemu zniszczeniu.
Jak wynika z prac historyka Andrzeja Ryszkiewicza, Sebastian Majewski (bo tak w rzeczywistości nazywał się „Polonus”) urodził się między 1585 a 1590 rokiem w Wyszogrodzie. Był uczniem lubelskiego malarza Stanisława Szczerbica. Po 1605 roku udał sie na wędrówkę do Włoch, gdzie w Teramo założył rodzinę i osiadł na stałe. Malował głównie obrazy i freski na zamówienia okolicznych kościołów i klasztorów. Głównym punktem wystawy jest sfotografowany ołtarz w tzw. Zakrystii Nowej w katedrze w Teramo. Powstałe ok. 1623 roku płótna poświęcone są patronowi tego regionu św. Bernardowi.
Ołtarz składa sie z sześciu części. W głównej, środkowej widzimy św. Bernarda podczas jego Mszy pontyfikalnej. Boczne obrazy przedstawiają sceny z życia Świętego - przywrócenie wzroku niewidomemu, uzdrowienie paralityczki, uwolnienie więźnia i ukaranie kleryka. U szczytu ołtarza znajduje się obraz Świętej Rodziny, na którym malarz umieścił portrety św. Franciszka i św. Leonarda - fundatorów obrazu. W prawej części wystawy można dostrzec freski powstałe ok. 1660 roku, zachowane w opactwie Santa Maria di Propezzano. Ich tematem są fragmenty życia Chrystusa tj.: biczowanie, ofiarowanie w świątyni czy spotkanie z Samarytanką. Prawdopodobnie nie zostały one wykonane przez samego autora. Ze względu na jego podeszły wiek podejrzewa się, że wykonali je uczniowie „Polonusa” według projektów artysty.
Lewa strona poświęcona została ołtarzowi w San Giuseppe przedstawiającemu życie św. Józefa oraz zdjęciom ruin klasztoru w Campli. W klasztorze tym znajdowały się liczne freski malarza, które uległy całkowitemu zniszczeniu.
-Liczę na to, że wystawa pt.: "Polonus - polski mistrz we Włoszech" nie tylko zapozna widza z dorobkiem Majewskiego, lecz także zainteresuje nim konserwatorów dzieł sztuki, a zwłaszcza krakowską ASP. Może zachęci władze Ministerstwa Kultury i dziedzictwa Narodowego, by zajęły się spuścizną po Sebastianie Majewskim, póki nie jest za późno - mówi Krystian Brodacki, wyjaśniając główny cel wystawy.
Słowa kluczowe: Sebastian Majewski, Krystian Brodacki, Muzeum Narodowe, ołtarz z San Giuseppe