Henryk Stażewski – zmienny lecz konsekwentny

Muzeum Narodowe w Krakowie prezentuje prace znakomitego polskiego abstrakcjonisty. Wystawa podzielona na trzy części przedstawia główne wątki jego twórczości. Prezentacja z cyklu „Galeria żywa” dostępna jest do 21 września.


Pierwsza część wystawy poświęcona została twórczości z lat przedwojennych. W tym czasie artysta konstruował swoje dzieła poprzez czyste, proste formy. Prace organizował stosując geometryczne podziały i wykorzystywanie barw podstawowych. Przykładem tej twórczości jest „Obraz abstrakcyjny II”. Jak mówił sam Stażewski - „Nowa plastyka abstrakcyjna wyzwala się od opisowości i ma na celu jedynie wyrażanie równowagi stosunków elementów plastycznych”.

Po roku 1960 artysta skupił się na zmienności obrazu pod wpływem światłocienia. Zaczął konstruować reliefy o przeróżnych kształtach. Stażewski eksperymentował wprowadzając figury wklęsłe i wypukłe. Stosował przeróżne materiały poczynając od barwnego drewna po lśniącą, metalową blachę. Cień rzucany przez światło zmienia obraz w zależności od kąta patrzenia. Dzieła wydają się być płynne i ruchome, dzięki czemu oglądający za każdym razem może dostrzec w reliefie coś nowego.

I w końcu trzecia, ostatnia prezentacja ukazuje powrót artysty do tradycyjnego malarstwa na płótnie. Okres ten od 1973 roku charakteryzuje się wykorzystywaniem bardzo wyrazistych, jaskrawych barw. Stażewski dostrzegł znaczenie kolorów i kontrastów. Zestawiał min.: biel z czernią („34-1977”) oraz stosował przechodzenie kolorów od najciemniejszych do najjaśniejszych („Kompozycja nr 35”). Ten cykl malarski doskonale oddaje poszukiwania przez malarza prostych, powszechnych ale i wyjątkowych kształtów.

Stażewski urodził się w 1894 roku. Studiował malarstwo pod opieką Stanisława Lentza. W 1924 roku wyjechał do Paryża, gdzie był min. członkiem grupy Blok oraz prestiżowych ugrupowań Cercle et Carré i Abstraction – Création. Utrzymywał kontakty ze światową awangardą. Za swą twórczość otrzymał wiele nagród, w tym w 1972 Nagrodę Herdera za wkład w rozwój kultury europejskiej. Zmarł w Warszawie w 1988 roku.

Klaudia Grzesiak
(klaudia.grzesiak@dlastudenta.pl )
Fot.www.artyzm.com

---