Kult

KULT zasłynął atmosferą tworzoną na koncertach oraz niekonwencjonalnym przesłaniem piosenek. W latach 80. duży wpływ na ich teksty miało zainteresowanie Staszewskiego i pozostałych członków zespołu Biblią (jeden z członków zespołu - Piotr Wieteska - był Świadkiem Jehowy). Utwory Kultu uderzały w "system" rozumiany jako konglomerat socjalistycznego aparatu państwowego, Kościoła katolickiego i narodowych tradycji. W latach 90. Kult równie ostro rozprawiał się z nowym "systemem" opartym według niego na władzy pseudodemokratów, klerykałów i wielkich korporacji finansowych.

We wrześniu 1986 roku Kult nagrywa swoją pierwszą płytę, nazwaną po prostu Kult. Znalazły się na niej dobrze znane punkowej publiczności kawałki, jak Krew Boga, O Ani czy Wspaniała nowina. Dobór piosenek w dużym stopniu zależał od aparatu cenzury, który nie dopuszczał do publikacji wielu piosenek grupy. Na twórczość zespołu w tym okresie duży wpływ miał znajomy Kazika - Maryś, który przyczynił się do nadania muzyce Kultu niepowtarzalnego tonu.

Rok później pojawia się nowa płyta zatytułowana Spokojnie, z której pochodzi chyba największy, obok Polski przebój zespołu - Arahja. Niektórzy po latach uznają ten krążek jako najlepszy w historii grupy Kult. Jeszcze w tym samym roku wydaje Posłuchaj to do Ciebie, płytę, na której pojawiła się słynna pieśń Wódka, opublikowane jako Na całym świecie źle się dzieje, koledzy. Album wyróżniał się lepszym brzmieniem od poprzedniej płyty zespołu.

W roku 1988 zespół znowu nagrywa aż dwa materiały. Pierwszy z nich to Kaseta, przez wielu fanów kojarzona z utworem Po co wolność. Został on nagrany po kolejnych zmianach składu, w zespole występował wtedy m. in. Rafał Kwaśniewski, który był również jednym z kompozytorów Kasety. Rok później decyzją Kazika opuszcza zespół. Drugim wydawnictwem, który trafił do sklepów w tym roku było Tan - jedyna płyta koncertowa zespołu, na której znalazły się również niepublikowane dotąd kawałki.

W 1989 Kult wydaje znamiennie zatytułowaną płytę, 45-89. Tytułowa piosenka opisywała minioną epokę socjalizmu za pomocą fragmentów autentycznych przemówień partyjnych dygnitarzy, nałożonych na podkład muzyczny. Wiele osób kojarzy również tę płytę z kolejnym jej mocnym punktem - piosenką Totalna militaryzacja z pacyfistycznym przesłaniem.

W 1993 zespół zaistniał już w nowym, zmodyfikowanym składzie, w którym znaleźli się Kazik Staszewski, Janusz Grudziński, Ireneusz Wereński, Piotr Morawiec, Krzysztof Banasik i nowy perkusista Andrzej Szymańczak. Przetrwał on do 1998.

W tymże roku KULT decyduje się na stworzenie płyty, na której znajdą się jedynie piosenki Stanisława Staszewskiego, ojca Kazika Staszewskiego. Płyta była bardzo dobrze przyjęta przez fanów, a jej tytuł brzmiał po prostu Tata Kazika. Album był promowany w stacjach radiowych utworem Baranek.

Płytę Muj wydafca (sic) wydano w 1994. Została ona okrzykniętą jedną z lepszych płyt zespołu Kult. Na płycie znalazł się m. in. cover zespołu Omega, Dziewczyna o perłowych włosach, jak i cover Iggy'ego Popa, Pasażer. Dobrze znane przez wielbicieli zespołu są piosenki Ręce do góry, czy balladowe Lewe lewe loff. Na krążku jest też nowa wersja Piosenki Młodych Wioślarzy.

W 1996 Kult postanawia, że wyda drugą część materiału z piosenkami Stanisława Staszewskiego, Tata 2. Na krążku, który został utrzymany w brzmieniu podobnym jak Tata Kazika, znalazły się również śpiewane wersje wierszy Gałczyńskiego, które niegdyś wykonywał właśnie Stanisław Staszewski.

W 1998 w sklepach pojawia się Ostateczny krach systemu korporacji. Na albumie po raz pierwszy pojawia się nowy członek zespołu - trębacz Janusz Zdunek. Na płycie znalazło się kilka piosenek "radiowych", jak Lewy czerwcowy (aka Panie Waldku, Pan się nie boi), Gdy nie ma dzieci, Dziewczyna bez zęba na przedzie, czy Komu bije dzwon. Ten ostatni utwór zespół zadedykował Andrzejowi Szymańczakowi, perkusiście grupy, który zginął przez zadławienie się gumą do żucia podczas snu. Była to bezpośrednia przyczyna jego śmierci, pośrednią były narkotyki.

W 1998 nowym perkusistą po tragicznie zmarłym Andrzeju Szymańczaku został Tomasz Goehs z formacji Kazik Na Żywo.

W 1998 zespół opuścił na rok Janusz Grudziński. Zastępował go wtedy Jacek Rodziewicz, z zawodu konserwator zabytków.

W tym samym roku odbyła się pierwsza Pomarańczowa Trasa zespołu po największych miastach Polski, która od tamtej pory niezmiennie organizowana jest każdego roku.

W 2001 światło dzienne ujrzał Salon Recreativo, złożony z dwóch płyt CD, a mianowicie z nowego materiału i ze starych piosenek grupy - odświeżonych i nagranych na nowo. Promował ją singel teledysk Brooklyńska Rada Żydów. Media obawiały się emitowania tej piosenki, choć odnosiła się ona w tekście z życzliwością do Żydów. Klip został zakazany (w praktyce nieemitowany) w polskim MTV.

Dopiero 5 grudnia 2005 ukazała się nowa płyta Kultu. Miała ona tytuł Poligono Industrial. Wydana została w dwóch wersjach: zwykłej, w promocyjnej cenie oraz w drugiej, droższej zawierającej dodatkową płytę DVD z dziesięcioma teledyskami zespołu. Singlami z płyty były Kocham Cię, a miłością swoją, który stał się przebojem, oraz Pan Pancerny, który poruszał tematy religijne. Album pokazał, że zapotrzebowanie na muzykę Kultu nadal jest wielkie - płyta już w pierwszym miesiącu sprzedaży osiągnęła status Złotej Płyty. Sami muzycy, jak później przyznawali, nie do końca byli zadowoleni z nowego krążka.

W roku 2007 Kult zaczyna pracować nad nowym wydawnictwem, o roboczym tytule Concentrazion Gigantica. Ma ono się ukazać na jesieni 2008 roku. Na koncertach pojawiają się robocze utwory z nowej płyty.

5 lipca 2007 w Programie Trzecim Polskiego Radia odbył się jubileuszowy koncert na 25-lecie Kultu. Koncert trwał ponad trzy godziny i w całości był transmitowany przez Trójkę.

6 marca 2008 zespół opuścił Krzysztof "Banan" Banasik, a skład został uzupełniony przez Wojciecha Jabłońskiego (gitara) i Jarosława Ważnego (puzon).

Źródło: studio.pl

fot. Krzysztof Cukier