Nie once, a co najmniej twice

Niskobudżetowy film „Once”, zrealizowany za jedyne 75 tys. funtów, pozwolił reżyserowi Johnowi Carneyowi odnieść sukces liczony w 3,5 tys. funtów tygodniowo. Na czym polega fenomen prostej historii, nie pochłaniającej milionów dolarów amerykańskiej papki, która naładowała pozytywną energią mistrza Spielberga?

Zwykły, szary dzień w Dublinie. Każdy dokądś się spieszy, wystawy sklepowe toną w morzu przecen a telefoniczna kakofonia rozbrzmiewa w tle. Kto zatem odepchnął na bok szarą uliczną rzeczywistość miasta?
 

Jest facetem bez imienia. Stoi przed wyjątkowo pełnym futerałem i opowiada swoją historię. Głos ma lekko zachrypnięty i niezwykle hipnotyczny. Zamyka oczy gdy bohater piosenki staje się nim samym. W jego śpiewie słychać rozpacz i tęsknotę. Tłum słyszy, ale nie reaguje. Przed muzykiem stoi jedynie dziewczyna z odkurzaczem. Wrzuca 10 centów…

„Once” to prosta historia dwójki artystów, którzy postanowili opowiedzieć ją muzyką. W centrum Dublina, gdzie młoda Czeszka spotyka trochę nieokrzesanego Irlandczyka, dochodzi do połączenia dwóch światów. Awangardowym ruchem kamery twórcy osiągnęli efekt płynącego obrazu, maksymalnie zsynchronizowanego z muzyką.

Reżyser postawił na emocje, a więc można zobaczyć masę detali, które podkreślają miłość, tragedię oraz determinację bohaterów. Wiedzą czego chcą – śpiewać i tworzyć muzykę, która jest całym ich życiem. Do duetu dobierają grupę ulicznych artystów, a efektem ich współpracy jest wyśmienite demo. Droga do sukcesu jest murowana, młodzi twórcy mają potencjał, talent i mnóstwo energii.

 

Przy każdym ważnym ujęciu widz delektuje się kolejną niebanalną piosenką. Zwykła rzecz – kupno baterii by móc słuchać swoich utworów, przedstawione jest... muzyką.

Jednak w tym sielankowym obrazie czegoś brakuje...Chyba miłości. Ona została opuszczona przez męża, a jego zdradziła najukochańsza kobieta. Oboje pragną czegoś co mogłoby zaspokoić ich wewnętrzne pragnienia. Nie mogą powiedzieć tego wprost – dlatego śpiewają. Pięknie, lirycznie, poetycko...

Film nie zaskakuje happy endem, ale znakomicie przedstawiona jest prowadząca do niego droga. Świetne zdjęcia, dynamiczne prowadzenie kamery i prawdziwa bohema aktorów to właśnie magiczny, niskobudżetowy i nie wróżący sukcesu film „Once”.

- "Once"- reż. John Carney

Aleksandra Dudzińska
(Aleksandra.dudzinska@dlastudenta.pl )

---