Opis
Festiwal Teatru Społecznego i Politycznego „Mury 1980-2010".
Założeniem festiwalu jest promocja, wspieranie i prezentacja dorobku
artystycznego i ideowego polskiego teatru niezależnego i podziemnego lat
1980-89 oraz przegląd współczesnych przedstawień, które ideowo
kontynuują teatr społeczny i polityczny w roku 2010.
Festiwal odbywa się z okazji 30. rocznicy powstania Niezależnego Zrzeszenia Studentów. W programie:
- "Utwór o matce i ojczyźnie", Teatr Współczesny ze Szczecina, czas trwania: 90 min.
autor: Bożena Keff, reżyseria, scenografia: Marcin Liber, muzyka: Aleksandra Gryka, wideo: Studio Filmowe LadaChwila, kostiumy: Grupa Mixer, animacje, grafika: Tymek Jezierski, występują: Irena Jun, Beata Zygarlicka, chór (wideo): Barbara Biel, Maria Dąbrowska, Grażyna Madej, Ewa Sobiech, Grzegorz Młudzik, Wiesław Orłowski oraz: Arkadiusz Buszko, Robert Gondek
W spektaklu wykorzystana jest filmowa dokumentacja performance'u Mateusza Felsmanna „Portrety ojców”.
Któż z nas miałby odwagę napisać, że matka jest „stara i nudna”, a co dopiero nazywać matkę hieną, nie mówiąc już o innych inwektywach (…). Któż odważyłby się napisać o Polsce, że to „kraj ohydny”, a Polacy „nie rozumieją własnej historii i tożsamości nie mają, współczuć nie umieją, empatii nie znają”, że to „plemię sklajstrowane mitem”, a „indywidualność tutaj zabroniona”? „Chyba desperatka. Albo dezerter w obłędzie” – taką odpowiedź znajdujemy w samym „Utworze o Matce i Ojczyźnie”. Taką desperatką jest w pewnym sensie jego autorka Bożena Keff, zdecydowana wypowiedzieć niewyobrażalne.
Festiwal odbywa się z okazji 30. rocznicy powstania Niezależnego Zrzeszenia Studentów. W programie:
- "Utwór o matce i ojczyźnie", Teatr Współczesny ze Szczecina, czas trwania: 90 min.
autor: Bożena Keff, reżyseria, scenografia: Marcin Liber, muzyka: Aleksandra Gryka, wideo: Studio Filmowe LadaChwila, kostiumy: Grupa Mixer, animacje, grafika: Tymek Jezierski, występują: Irena Jun, Beata Zygarlicka, chór (wideo): Barbara Biel, Maria Dąbrowska, Grażyna Madej, Ewa Sobiech, Grzegorz Młudzik, Wiesław Orłowski oraz: Arkadiusz Buszko, Robert Gondek
W spektaklu wykorzystana jest filmowa dokumentacja performance'u Mateusza Felsmanna „Portrety ojców”.
Któż z nas miałby odwagę napisać, że matka jest „stara i nudna”, a co dopiero nazywać matkę hieną, nie mówiąc już o innych inwektywach (…). Któż odważyłby się napisać o Polsce, że to „kraj ohydny”, a Polacy „nie rozumieją własnej historii i tożsamości nie mają, współczuć nie umieją, empatii nie znają”, że to „plemię sklajstrowane mitem”, a „indywidualność tutaj zabroniona”? „Chyba desperatka. Albo dezerter w obłędzie” – taką odpowiedź znajdujemy w samym „Utworze o Matce i Ojczyźnie”. Taką desperatką jest w pewnym sensie jego autorka Bożena Keff, zdecydowana wypowiedzieć niewyobrażalne.