Gra szklanych paciorków
Opis spektaklu
Nieokreślona, niezbyt daleka przyszłość. Kastalia, republika świeckiego zakonu intelektualistów powstałego na gruzach starego świata, po okresie wielkich wojen, upadku kultury i chrześcijaństwa. Józef Knecht, mistrz gry szklanych paciorków, odchodzi niespodziewanie ze swojego stanowiska. Co powoduje człowiekiem, który opuszcza idealny świat? Czy odmowa życia w utopii jest następstwem pojmowanego po buddyjsku „przebudzenia”, a może tylko pogonią za „mają” – iluzją, pokuszeniem?
Rzecz o tym, czy próbując przetrwać, można odmówić zaangażowania, odciąć się. Oraz o tym, że chcąc coś przeżyć, można przepaść. Ale też o tym, że po dotarciu do centrum wszystkiego, co było, i wszystkiego, co będzie, nie sposób już nigdy więcej mówić o zupełnej śmierci.
„Gra szklanych paciorków”, ostatnia powieść Hermana Hessego, została wydana w 1943 roku w Szwajcarii . Hesse pisał „Grę” w okresie szalejącego po Niemczech i Europie nazizmu: „Nadchodzą czasy krytyczne, wszędzie odczuć można ich zapowiedź. Świat znów, raz jeszcze, pragnie przesunąć swój punkt ciężkości. Fala ta już nadbiega, a kiedyś nas pochłonie.”