Teatru Figur bawi się cieniem

Każdy z nas używa widelców, szczotek, pacek na muchy, butelek czy otwieraczy. I wszyscy wiemy w jakim celu. I ich funkcja jest często niezastąpiona. Jednak dzięki spektaklowi „Zapach słoni po deszczu” możemy spojrzeć na nie z całkowicie innej strony. Od strony cienia, który rzucają. Daje on zupełnie odmienny obraz rzeczywistości. Każdy z nas go widzi, musi jednak chcieć to odkryć.


Przedstawienie oparte jest na powieści włoskiego pisarza Italo Calvino pt. „Niewidzialne miasta”. Scenariusz stworzył zespół występujących aktorów w składzie Adrianna Dunin- Wąsowicz, Kinga Wilczyńska, Jerome Bolan, Piotr Idziak, Alla Maslovskaya, Agnieszka Polańska. On także odpowiedzialny jest za reżyserię.

Zaraz po zgaszeniu świateł przenosimy się do innego, nierzeczywistego świata. Dzięki zabawom z cieniem wydaje się on bardzo namacalny. W Polsce jest to technika rzadko używana, a bardzo oryginalna. Tam także jest dzień i noc, słońce i księżyc. Miasta, ludzie, zwierzęta. By to wszystko dostrzec należy uruchomić wyobraźnię i dać się porwać historii.

Jego tajemniczy klimat uzupełnia muzyka grana na żywo. Podczas całego spektaklu towarzyszą nam dźwięki gitary, didżeridu, drumli, fujary. Jest ona niezwykle ważna, ponieważ nie ma tam dialogów i długich rozmów. Widzowi przez cały czas towarzyszy obraz i dźwięk, który jest jego uzupełnieniem.

Ale żeby zrozumieć jak wygląda teatr cieni, trzeba po prostu obejrzeć.