Juwenalia AGH: Babu Król, Łąki Łan

Łąki Łan to zespół, który podobno jest najlepszą kapelą koncertową w Polsce. Podobno, bo takich rankingów nikt nie prowadzi, ale fama poszła w świat. Wypracowali własne niepowtarzalne słowiańsko-międzygalaktyczne brzmienie, które cały czas ewoluuje i zaskakuje. Poza charakterystycznymi kreacjami scenicznymi, które rozpoznają już widzowie tak znakomitych imprez jak Open’er Festival, Jarocin Festiwal, Przystanek Woodstock czy Montreux Jazz Festival, muzycy zwracają uwagę na teksty piosenek, które niejednokrotnie wymagają od słuchaczy uwagi i wysiłku, by dotrzeć do ukrytego w nich przesłania.

Babu Król to wspólny projekt ikon polskiej sceny alternatywnej – Bajzla i Budynia (znacie ich m. in. z projektów Pogodno i Bajzel). Ten pierwszy, to człowiek orkiestra – legenda tanecznych rytmów, hipnotycznego transu i poetyki Witkacego, znany nie tylko w Polsce. Budyń, to wokalista, muzyk, performer, lider zespołu Pogodno. Znany z solowych poczynań, kolaboracji z teatrem i brawurowych występów na scenie. W projekcie Babu Król, od trzech lat muzycy występują w duecie (okazjonalnie w trio), oddając szacunek Edwardowi Stachurze. Wydali świetnie przyjęty album „Sted” i zagrali dziesiątki koncertów w całej Polsce. Wydobyli wiersze Stachury spod tony powyciąganych swetrów i ckliwych harcerskich zaśpiewów. Nagrali płytę mocną, magiczną, motoryczną. Kilometry pożerane w trakcie lat grania bigbitu zaowocowały wyczuciem rytmu poety wędrującego i piosenkami, które pokazują Stachurę jako kogoś bliskiego naszym czasom. Czasom wędrówek, migracji i poszukiwań.

Druga płyta duetu jest w pełni autorska. Piosenki na „Baobabie” to małe manifesty emancypacyjne. O czym śpiewają Bajzel i Budyń? – O tym że życie to ruch, że nie ma jak odpuścić sobie „spinę”, że jak się czymś „jarasz”, to czujesz że żyjesz! O tym, że „żegnaj Gienia świat się zmienia”, że jesteśmy dostępni tylko w tej jednej wersji i warto o nią dbać, że fantazje to nie rzeczywistość! I tak dalej... – mówi enigmatycznie Budyń.