Opis
Przegląd współczesnego kina włoskiego - MittelCinemaFest 2009. Wszystkie projekcje w wersji oryginalnej z napisami polskimi.
"Sercowa sprawa"
reżyseria: Francesca Archibugi
występują: Antonio Albanese, Kim Rossi Stuart, Micaela Ramazzotti, Francesca Inaudi, Chiara Noschese, Paolo Villaggio
Zastosowano bardzo stary, ale ciągle aktualny, schemat narracyjny, wykorzystany już w Iliadzie. Ajaks i Hektor, wojownicy wrogich wojsk, w siódmej księdze ranią się wzajemnie w pojedynku i ranni zostają umieszczeni w tym samym namiocie. Ma miejsce spotkanie dwóch niemożliwych do pogodzenia światów, które choroba i strach przed śmiercią czynią bardziej otwartymi i nastawionymi na odbiór.
Serca Alberta i Angelo zablokowały się tej samej nocy. Tak właśnie mówi Angelo, młody blacharz z byłej peryferii, były proletariusz, były co się da, który stał się kimś, kogo Alberto, wzięty scenarzysta, fajny i szalony, głośny i niezrównoważony jak nosorożec, nie rozumie. Zaprzyjaźniają się w sali reanimacji. Związują się w mgnieniu oka, zdziwieni tym, że rozumieją się aż tak dobrze. To dwóch mężczyzn, więc często ukrywają emocje pod maską żartu. Są jak nastolatki w czasie pierwszego wyjazdu pod namiot. Po wyjściu ze szpitala życie wydaje im się zupełnie odmienione, a oni uświadamiają sobie, jak są świadomi każdego uderzenia serca, że są dla siebie nieodzowni. Przebywać razem oznacza przebywać z jedyną osobą na świecie, która – w tym momencie – cię rozumie.
"Sercowa sprawa"
reżyseria: Francesca Archibugi
występują: Antonio Albanese, Kim Rossi Stuart, Micaela Ramazzotti, Francesca Inaudi, Chiara Noschese, Paolo Villaggio
Zastosowano bardzo stary, ale ciągle aktualny, schemat narracyjny, wykorzystany już w Iliadzie. Ajaks i Hektor, wojownicy wrogich wojsk, w siódmej księdze ranią się wzajemnie w pojedynku i ranni zostają umieszczeni w tym samym namiocie. Ma miejsce spotkanie dwóch niemożliwych do pogodzenia światów, które choroba i strach przed śmiercią czynią bardziej otwartymi i nastawionymi na odbiór.
Serca Alberta i Angelo zablokowały się tej samej nocy. Tak właśnie mówi Angelo, młody blacharz z byłej peryferii, były proletariusz, były co się da, który stał się kimś, kogo Alberto, wzięty scenarzysta, fajny i szalony, głośny i niezrównoważony jak nosorożec, nie rozumie. Zaprzyjaźniają się w sali reanimacji. Związują się w mgnieniu oka, zdziwieni tym, że rozumieją się aż tak dobrze. To dwóch mężczyzn, więc często ukrywają emocje pod maską żartu. Są jak nastolatki w czasie pierwszego wyjazdu pod namiot. Po wyjściu ze szpitala życie wydaje im się zupełnie odmienione, a oni uświadamiają sobie, jak są świadomi każdego uderzenia serca, że są dla siebie nieodzowni. Przebywać razem oznacza przebywać z jedyną osobą na świecie, która – w tym momencie – cię rozumie.